Katarzyna Becu, August Becu, Aleksandra Mianowska, Jan Miankowski
STARA ROSSA, SEKTOR 13-e
0229
1836-1839
wys. 150, szer. 174, gł. 180
Miejsce pochówku oznaczone żeliwnym krzyżem na głazie. Krzyż obwiedziony obramieniem, na cokoliku. Przy krzyżu zamontowany żelazny łańcuch oplatający nagrobek. Głaz z trzech stron oszlifowany z inskrypcją rytą. Powyżej inskrypcji po lewej stronie nieregularna płycina z płaskorzeźbionym krzyżem.
1) KAT. Z. TOMASZEWSKICH. BECU / ZM. XVIII. LIST. MDCCCXVI / WIE. SW. XL / Ukochanej Małżonce i Matce / MĄŻ I DZIECI //.
2) AUGUST BECU / RADCA STANU. / PROF. UNIW. / WIL. I KAW. ORD. / Śo WŁOD. 4 KLAS. / ŻYĆ PRZESTAŁ D XXVI. / SIERP. MDCCCXXIV. / WIE. SWE. LVII. //.
3) ALEXANDRA Z BECU / MIANOWSKA / URODZIŁA SIE D. 21 STYCZNIA 1803 r. / UMARŁA d 23 MAJA 1832 R. / Z SYNEM SWOIM / JANEM MIANOWSKIM / KTÓRY W CHWILI URODZENIA SIĘ / UMARŁ d. 17 MAJA 1832 R. //.
Polski
Archiwum projektu fot. IMG_0876 - IMG_0881
Według kartoteki Lucjana Uziębły głaz wieńczył betonowy krzyż (zachowany jeszcze w latach 60. XX w.). Wacław Wejtko podał, że napisy na nagrobku w r. 1934 były już mało czytelne. Według niego jedna z inskrypcji brzmiała: ALEXANDRA Z BECU / MIANOWSKA / URODZIŁA SIE D. 2. STYCZNIA 1806 r. / UMARŁA d. 23 MAJA 1832 R. / Z SYNEM SWOIM / JANEM MIANOWSKIM / W 6 MIESIĄCU ŻYCIA NA SWIAT WYDANY / KTÓRY W CHWILI. S. URODZENIA / ZMARŁ d. 17 MAJA //. Ten sam zapis (prawdopodobnie za Wejtko a nie na podstawie własnego odpisu podaje A. Śnieżko).
Nagrobek pod koniec XIX wieku był głęboko zapadnięty w ziemię. Staraniem Lucjana Uziębły (z inicjatywy Leopolda Mejeta) nagrobek został wydobyty, wówczas też umocowano krzyż a także pozłocone znajdujące się na nim litery.
Dokumentacja obiektu KPD=AV-298/15
w Kultūros paveldo departamento prie Kultūros ministerijos direktoriau (Departament Dziedzictwa Kulturowego przy Ministerstwie Kultury).
A. Śnieżko, "Rossa - miasto umarłych. Groby zasłużonych", t. 1, Wrocław 1970 mps w zbiorach PAU Kraków, s. 36-38.
A. H. Kirkor, "Przechadzki po Wilnie", Wilno 1859, s. 252.
