Aleksander Dalewski
STARA ROSSA, SEKTOR 12-j
0127
1862-1865
wys. 160, szer. 97, gł. 73
Miejsce pochówku oznaczone nieregularną stelą na niskim cokole. Na steli od frontu inskrypcja ryta.
† / Aleksander / DALEWSKI / ur 12 Stycznia 1827 r. / um. 14 kwietnia 1862 r. / Nieznękany niedolą uczniu Chrys / tusowy / Wierny Mistrzowi Sercem / i posłuszny czynem / Krzepiłeś Twego ducha odważne / i słowy = Usque ad finem / Współwygnańcy przed laty G[...] w domu / Mogiłę twoją męstwa wieńczymy wawrzynem. / sobie podajem [...] / twem harte ani / Usque ad finem. //.
Polski
Archiwum projektu fot. DSCN3778-79
Według kartoteki Wacława Wejtki urodził się we wsi Kunkułce, zmarł w Wilnie, był powstańcem styczniowym, bratem powieszonego na Łukiszkach w 1864 roku Tytusa oraz Franciszka.
Inskrypcja zawiera fragmenty tekstu Anny Bujwidówny. Wejtko podaje kolejne strofy: [...] Współwygnańcy przed laty składamy Ci w darze, / Mogiłę Twoją męstwa wieńczymy wawrzynem, / Dłoń sobie podajem, tem hasłem zagrzane / Usque ad finem //.
Autorstwo Bolesława Rusieckiego, Edwarda Pawłowicza i Alfreda Romera podaje A. Śnieżko nie wskazując jednak źródła tej informacji.
J. Gr. podaje, że pomnik wystawiony został ze składek jego towarzyszy.
Nagrobek był poszukiwany w okresie 20-lecia. Po odnalezieniu poddano go renowacji (kosztem rodziny prof. Michała Homolickiego, jego grobowiec również odrestaurowano) (por. J. Gr.)
1. A. Śnieżko, "Rossa - miasto umarłych. Groby zasłużonych", t. 1, Wrocław 1970 mps w zbiorach PAU Kraków, s. 87-93.
2. J. Gr., "Kurier Wileński", 21 stycznia 1940.
3. E. Małachowicz, "Wilno. Dzieje, architektura, cmentarze", Wrocław 1996, s. 435, 481, 482.
4. J. Ciechanowicz, B. Kosman, M. Kosman, "Na wileńskiej Rossie", Poznań 1990, s. 108-110.
